Boos klopte de parkeerwachter op het raam van onze taxi.
“Jullie moeten 5 meter doorrijden. Daar is immers de uitstapplaats voor de mensen die naar de kerk willen komen.”
Arnout die met me reist, gebaart naar de geïrriteerde parkeerwachter dat we met iemand aan het bidden zijn en of even mogen blijven staan.
Ik ervoer dat ik eindelijk de gelegenheid kreeg om met Glenda onze ‘vaste’ taxi chauffeuse te bidden.
Ze had ons de hele week al rondgereden door Paramaribo. Glenda hoorde onze gesprekken over wat beleefden met Jezus in de events en de gesprekken die we hadden tijdens onze missiereis naar Suriname. Glenda is een heel rustige beetje timide vrouw.
Die ochtend, de laatste rit die we met haar zouden hebben begon ze vragen te stellen.
Ze vertelde dat ze zo had genoten van onze gesprekken en van ons luisteren naar liederen over Jezus. Ze vertelde ons dat ze geleden had onder druk van haar moeder die als jehovagetuige maar van alles moest doen voor God om maar een kans te maken om uitverkoren te zijn. Ze ervoer bij ons zoiets anders. Vrijheid, rust en vreugde. Ik sprak met haar over een persoonlijke relatie die we kunnen hebben met Jezus en Zijn Vader, die ook onze Vader wil zijn.
Ze werd emotioneel toen ik vroeg om met haar te mogen bidden. Ik vroeg aan de Heilige Geest of Hij zich bekend wilde maken aan Glenda. Op het moment dat ik haar de handen oplegde ervoer ik zo een kracht uit mijn handen stromen en Glenda ervoer diezelfde kracht.
De taxi vervulde zich met zoveel lieflijkheid. En die werd wreed verstoord door het kloppen op het raam. Arnout opent het portier en zegt tegen de toegewijde parkeerwachter. “We zijn echt zo weg, we bidden nog even met deze vrouw.” En hoewel er geen enkele auto achter ons stond, werd de man alleen maar bozer. Ik ervoer plaatsvervangende schaamte en ronde het gebed af. Glenda verplaatste haar auto 5 meter verder en reed nadat we uitgestapt waren verder.
Ik liep naar de parkeerwachter en wilde hem uitleggen wat de reden was dat we even stil stonden. Maar hij luisterde niet en stond op zijn strepen. Hij hoorde helaas niet hoe God zojuist deze ‘verloren’ dochter had aangeraakt.
Ik dacht aan het verhaal van Maria en Martha, en zag de paralellen. Heer, laten we relatie blijven verkiezen boven onze taken.