In de voetsporen van Papa

Op de overloop staat een grote kast, een kast met heel veel fotoboeken.
Ik zeg nog tegen mezelf, Erica nu niet kijken. Je moet nog heel veel doen vanmiddag. Maar ik kan het niet laten, ik kijk toch in een fotoboek en voor ik het weet heb ik de andere ook al in de hand.
Dan zie ik een album waarop staat: Reis naar Israël. De foto’s die netjes ingeplakt zijn door mijn vader intrigeren me. Met zijn sierlijke handschrift vermeld hij waar hij is en wat er zo bijzonder was aan de bezochte plaats. 

Mijn vader ging elke twee weken op maandagavond naar het leerhuis. Hij kreeg daar jaren onderwijs over de joodse cultuur en traditie en over de achtergronden van het joodse geloof. Regelmatig kwam er een rabbi om een en ander uit te leggen. Mijn vader deelde vaak op de zondagochtend na de kerkdienst, bij een kop koffie, wat hij aan openbaringen had gekregen over de joodse cultuur, de gebruiken en uitspraken waardoor de Bijbelverhalen nog meer voor hem gingen leven. Maar toen hij met de leerhuisgroep van de synagoge in Aalten de 12-daagse reis maakte naar het Heilige Land, kwam er nog een verdieping bij. 

Hij straalde op de foto’s. De foto bij het meer van Tiberias raakte me echt. 
Wat is het toch geweldig dat zoveel mensen wanneer ze in Israël zijn geweest ze vol enthousiasme spreken over het land van hun Heer. 

Deze maand gaan mijn zoon, mijn vaders oudste kleinkind, en onze schoondochter met een groepsreis naar Israël. Ik zal ze zo eens een whatsappje sturen dat er hier een fotoalbum ligt van opa. Ik denk dat ze het geweldig vinden om deze als voorbereiding door te nemen. 
Nu ik deze foto’s zie begint het bij mij te kriebelen. Ik wil wandelen in de voetsporen van mijn vader, maar bovenal van mijn Heer en Heiland. 

En ik ga eens informeren of de leerhuisbijeenkomsten nog gehouden worden. Ik zoek ook even de openingstijden van de synagoge in ons dorp Aalten op. Ik zet het fotoboek weer in de kast en sluit de deur. Maar in mijn hart is er een deur opengegaan, een deur naar het beloofde land. 

Ik wil mijn verlangen om zetten in daden, en geloof dat er een dag komt dat ik ook foto maak aan het meer van Tiberias.